Śmierć i przygotowanie pogrzebu to trudny moment w życiu każdego z nas. Możecie liczyć na nasze wsparcie w tych chwilach.
Prosimy o kontakt.
Q&A o Pogrzebie
Dzień śmierci jest dla chrześcijanina, po zakończeniu jego życia, dopełnieniem jego nowego życia rozpoczętego na chrzcie, wzmocnionego przez bierzmowanie i karmionego Eucharystią, będącą antycypacją uczty niebieskiej. Chrześcijański sens śmierci ukazuje się w świetle Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, naszą jedyną nadzieją; chrześcijanin, który umiera w Chrystusie Jezusie, “opuszcza ciało i staje w obliczu Pana” (2Kor 5,8). 1680-1683
Obrzędy pogrzebu, mimo że uwzględniają sytuacje i tradycje różnych regionów, wyrażają paschalny charakter śmierci chrześcijańskiej w nadziei zmartwychwstania i sens łączności ze zmarłym, szczególnie przez modlitwę o oczyszczenie jego duszy. Kompendium KKK 1684-1685.
Obrzędy pogrzebu zawierają zazwyczaj cztery główne momenty: pozdrowienie wspólnoty słowami pocieszenia i nadziei, liturgia słowa, Ofiara eucharystyczna i pożegnanie zmarłego, w którym jego dusza polecana jest Bogu – źródle życia wiecznego,
podczas gdy jego ciało zostaje złożone do grobu w oczekiwaniu na zmartwychwstanie. Kompendium KKK 1686-1690.
Chrześcijański pogrzeb jest posługą wspólnoty swoim zmarłym. Usuwa smutek tych, którzy pozostają. Zawsze wyraża paschalny charakter śmierci chrześcijańskiej.
Umieramy ostatecznie w Chrystusie, aby razem z Nim świętować zmartwychwstanie. 1686-1690.
“§ 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:
1. notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
2. osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
3. inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.
§ 2. Gdy powstaje jakaś wątpliwość, należy się zwrócić do miejscowego ordynariusza, do którego decyzji należy się dostosować.
Pozbawienie pogrzebu zawiera w sobie także odmowę odprawienia jakiejkolwiek Mszy świętej pogrzebowej.”